Over het algemeen zijn achillespeesklachten goed te onderscheiden van andere aandoeningen die pijnklachten geven rondom de pees of kuitspier. Hieronder een aantal aandoeningen die nauw verwant zijn of pijngebieden hebben die overeenkomen met een achillespeesblessure.
1 . Volledige of gedeeltelijke ruptuur van de Achillespees.
Volledige achillespees-ruptuur: hierbij is de achillespees letterlijk gescheurd in twee afzonderlijke gedeeltes. Er is een onderbreking tussen het bovenste en onderste gedeelte van de pees.
symptomen:
– vaak hoorde men een knap-knoep-geluid, ook de omstanders kunnen dit geluid soms horen. Lopen gaat direct stuk moeilijker omdat de afzet/afwikkeling van de voet is verstoord.
– bij palpatie voel je dat de pees een ingedeukt stukje vertoont.
– na enige tijd trekt de kuitspier zich wat meer naar boven.
– zwelling kan aanwezig rondom achillespees.
Meestal gebeuren deze ongelukjes in tijden van langdurige stress, korte nachten, lange dagen en geestelijke vermoeidheid. Patiënt had geen tekenen vooraf opgemerkt, vindt sporten een manier om te ontspannen terwijl het lichaam al tijden overuren maakt en in het rood gaat.
Een achillespees ruptuur kan ook ontstaan na langere tijd van ontstekingsverschijnselen, injecties of mildere klachten in en rondom de pees.
Conclusie : een ruptuur van een achillespees komt niet zomaar uit de lucht vallen, er is altijd een typisch verhalenlijn aan vooraf gegaan.
Thompsontest:
– patient in buiklig met voet over de tafel
– knijpen in de kuit:
1. voet beweegt naar plantairflexie (géén (volledige) ruptuur)
2. voet beweegt niet (volledige ruptuur achillespees)
2 . Zweepslag (spierscheurtje)
Elke hardloper krijgt wel eens te maken met een min meer ernstige spierscheur in de kuit. Vaak in periodes dat er iets meer getraind wordt, omdat het terrein waarop men loopt is veranderd of omdat er periodes van stress en vermoeidheid aan vooraf zijn gegaan.
De pijn kan langzaam ontstaan, vaak dan de volgende dag wat vage klachten in de kuit, stijf gevoel. Verdwijnt na een dag, maar bij herstart van de volgende training toch weer vrij snel klachten. Totdat de klachten toch zo ernstig worden dat lopen geen optie meer is.
Een zweepslag ontstaat vaak ook acuut. Tijdens het (hard)lopen een plotselinge pijnscheut in de kuit alsof er iemand van achteren tegenaan heeft geschopt. Lopen gaat vrijwel direct niet meer, elke afzet doet pijn en al snel voelt de kuit stijf en pijnlijk aan over een groter gebied. De plaats van de zweepslag is bijna altijd hetzelfde, onderaan in de binnenste kuit (M. Gastrocnemius mediale).
Wat te doen bij een zweepslag:
– eerste 2 á 3 weken géén spierrekkingen, niet masseren!!!
– na 48 uur is intapen een goed plan. Hiermee verklein je de wond in de spier en heb je minder kans op littekenweefsel wat nadelig is voor de spierfunctie. Er zijn therapeuten die zeggen dat tapen eigenlijk weinig bijdraagt echter onze ervaring zegt heel wat anders. Tapen (2 weken is genoeg) werkt prima en versnelt het genezingsproces aanzienlijk, zorgt voor minder littekenweefsel en het normale afwikkelen kan veel sneller. Altijd doen dus!!.
– na 2 weken tapen, rustig aan blijven doen, na 3 weken licht masseren, krachttraining en na 4 weken weer rustig joggen, rekken en masseren en vaker krachttraining mag en na 5-6 weken kan therapie gestopt worden. Vaak zien wij deze patiënten maar 3 á 4 keer.
3. Ischias, uitstraling in onderbeen (voet) door inklemming van zenuw (S1-S2) in rug.
Pijn in de kuit (en regio achilles) kan ook voorkomen als gevolg van een
beknelde zenuw in de lage rug. Het verschil is dat de klachten vooral optreden
bij zitten, slenteren, bukken, lang staan op één plaats (hoesten, niezen, persen kan pijnprovocerend zijn).
Rugklachten (evt. met uitstraling) kan nogal eens voorkomen na het hardlopen. Een lage rug die
toch al wat kwetsbaar was, kan dan duidelijke symptomen vertonen omdat de rug ook schoksgewijs
belast wordt. Bij een discusletsel zal deze meer symptomen gaan geven en dus mogelijk ook
uitstraling naar het onderbeen en de voet.
Posterieure tarsaltunnelsyndroom
Wordt veroorzaakt door compressie van de posterieure tibiale zenuw wanneer deze door de posterieure tarsale tunnel gaat. De posterieure tarsale tunnel bestaat uit het flexor-retinaculum, de botten van de enkel en het ingesneden ligament. Naast de achterste scheenbeenzenuw bevat de tunnel de achterste scheenbeenslagader en bepaalde flexorpezen die onderhevig zijn aan tenosynovitis. De meest voorkomende oorzaak van compressie van de achterste scheenbeenzenuw op deze locatie is trauma aan de enkel, inclusief fractuur, dislocatie en verwonding.