Onze praktijk heeft al meer dan 25 jaar ervaring met peesblessures. De laatste 10 jaar behandelen wij achillespeesblessures op onze eigen manier. De therapie is indringend en stevig. De methode is effectief en zorgt ervoor dat u weer snel uw sport kan hervatten. Tijdens de behandelingsperiode mag u sporten. Wij behandelen met onze handen zonder hulpmiddelen of apparatuur. U krijgt ook enkele adviezen die u tijdens de behandeling thuis kunt uitvoeren. De behandeling kan best gevoelig zijn, maar u merkt het verschil al snel in de eerste week. Wacht niet te lang met het nemen van de beslissing om therapie te ondergaan. Rusten lijkt soms een oplossing te zijn maar u zult merken dat de pijnklachten vaak snel terugkomen als u sporten weer probeert te hervatten. Vaak zijn de reguliere therapievormen langdurig en kan het zelfs meer dan 6 mnd duren alvorens u weer een beetje kunt sporten. Wij hebben de ervaring dat het veel sneller kan en dat de pijnklachten snel verdwijnen.
De gekozen therapie voor een Achillespeesklachten hangt o.a. af van het weefsel wat is aangedaan. Zoals we weten kan de pijn of rondom de pees van verschillende structuren komen. Het soort weefsel wat is aangedaan, de individuele symptomen van de patiënt, motivatie en omgevingsfactoren zijn van groot belang om tot een weloverwogen behandelstrategie te komen. Conservatieve behandelmethodes zijn er in verschillende vormen evenals dat er talloze chirurgisch ingrepen bekend zijn. Welke interventie gekozen wordt en welke doelen men nastreeft, is om het even. Uiteindelijk moeten ze effect hebben op:
1. verminderen van symptomen (pijnreductie)
2. vergroten van kracht en uithoudingsvermogen van de spieren en pezen
3. stimuleren van peesherstel /peesopbouw
Ondanks huidige therapieën is het onmogelijk om na letsel de peesstructuur en mechanische eigenschappen van de pees te herstellen zoals die van gezonde pezen. Als reactie op letsel bevatten pezen een hogere concentratie van type III collageen, dunnere fibrillen en hypercellulariteit, wat resulteert in een zwakkere pees die meer vatbaar is voor toekomstig letsel. Volledig herstel van symptomen zorgt meestal niet voor volledig herstel van de functie de peesstructuur. De beste preventie is om vroege ‘‘kleine’ symptomen te herkennen en te behandelen met effectieve therapie en gecontroleerde belastingopbouw.
Toch blijkt in de praktijk dat vele therapieën en therapeuten er niet in slagen om binnen afzienbare tijd de patiënt weer op de been te krijgen. Ondanks de vele lopende (wetenschappelijke) onderzoeken is er geen consensus over pees-pathalogie en wordt de complexe relatie tussen peespathologie, pijn en functie nog niet volledig begrepen. De diagnose van tendinopathie is primair klinisch, waarbij beeldvorming (MRI-Scan) alleen nuttig is in speciale omstandigheden. Er is een reeks van tendinopathie-behandelingen, maar voor het merendeel is er geen wetenschappelijke evidentie. Er is enig bewijs dat een, langzaam progressief belasting-programma (excentrisch trainen), ondersteunt (in plaats van volledige rust). Maar uit recente studies blijkt dat concentrisch trainen zeker zo belangrijk is. Veelal ondersteund met medicatie die er voornamelijk op gericht is om pijnverlichting te verkrijgen.
Hieronder de meest gangbare benaderingen die in de dagelijkse praktijk gebruikt worden.
1. Excentrisch trainen
Excentrisch trainen (ook wel de “heel drop”) van de achillespees houdt in dat de patiënt vanuit volledige plantairflexie (op de tenen staan) het eigen lichaamsgewicht laat overheersen over de musculaire aanspanning,. De spier moet kracht leveren terwijl hij verlengd. Voor achillespees tendinose concentreren de meeste therapievormen zich op het verbeteren van de plantairflexie-sterkte (excentrische achilles training) en het vergroten van de dorsaalflexie, wat soms beperkt is bij patiënten met chronische tendinopathie. Excentrieke oefenprogramma’s omvatten géén concentrische belasting, oefeningen worden gedaan, zelfs als ze pijnlijk zijn, en de belasting wordt verhoogd tot binnen de pijngrens. Variaties zoals tempo opvoeren, of rugzak met gewichten dragen kunnen de opbouw verder stimuleren.
Meerdere studies hebben goede resultaten gemeld bij “mid-portion achillespees tendinopathie” bij 90% van de patiënten. Het resultaat was een plaatselijke afname van de peesdikte en een genormaliseerde peesstructuur. Van de patiënten die een excentrisch oefenprogramma volgden keerden 82% terug naar hun eerdere activiteitenniveau. Het nadeel van een excentrisch trainingsprogramma is dat het vrij lang duurt (3 mnd.) en dat er in de beginfase meer pijn optreed. Excentrisch trainen is minder effectief bij ouderen, bij insertie-tendinopathieën (32%) en bij mensen die doorgaans sowieso weinig sporten.
2. Bloedplaatjesrijk plasma (PRP-Platelet-Rich Plasma) is een autologe concentratie van menselijke bloedplaatjes in een klein volume plasma dat wordt geproduceerd door het bloed, van de patiënt zelf, te centrifugeren. Bloedplaatjes bevatten een milieu van groeifactoren, mediatoren, van bloedplaatjes afgeleide groeifactoren die zijn geconcentreerd door het centrifugatie-proces en dan worden geïnjecteerd in de pees om het natuurlijke genezingsproces te versterken. De effecten zijn wisselend en men denkt zelfs tegenwoordig dat door het injecteren de pees beschadigd wordt en zodoende dat deze beschadiging het genezingsproces initieert. (PRP)
3. Non-steroide anti-inflammatie medicatie
Bij een acute peritendinitis kan anti-ontstekingsmedicatie soms helpen. Uit onderzoek blijkt dat de ochtendstijfheid verminderd en de klachten overdag wat milder zijn. Het is aan te raden om dit met uw huisarts te bespreken en in overleg kan dan tot een medicatiekuur besloten worden. Ga daarmee niet weken door, maar test na een tijdje of het effect heeft gehad. Mochten de klachten terugkomen zoek dan een andere oplossing.
4. Rekkingsoefeningen
Rekkingsoefeningen bij een achillespeesblessure zijn alleen zinvol als de kuitspieren verkort zijn. Onze ervaring leert dat verkortingen eerder uitzondering zijn dan regel. Er kleven ook veel nadelen aan een kuitspier die veel gerekt wordt. lees meer
5. Shock wave therapie (ESWT)
Shock wave wordt in fysiotherapiepraktijken veel gegeven. De effecten zijn wisselend en een uiteindelijk blijvend resultaat is soms moeilijk te verkrijgen. Combinatie met excentrisch trainen en andere gerichte oefentherapie geeft vaak beter resultaat. Onderzoek wijst uit dat deze therapievorm betere uitkomsten laat zien bij fanatieke sporters in vergelijking met recreatieve sporters. Mocht u na 3-6 behandelingen geen effect hebben bij deze therapie dan is het raadzaam om wat anders te proberen.
6. Dry-Needling
Dry-needling heeft tot doel de spanning in de spier te verminderen. Dat is theoretisch gezien geen slecht idee.
Achillespeesklachten worden o.a. veroorzaakt door te hoge spierspanning. Patiënten kunnen baat hebben bij deze therapie echter in onze praktijk zien we veel patiënten die deze therapie hebben ondergaan zonder succes. Naar onze mening wordt er hier te lokaal en in te kleine spiergedeeltes gewerkt om blijvend resultaat te krijgen. Daarbij hebben sommige therapeuten onvoldoende kennis en ervaring om de therapie effectief toe te passen.
7. Brace
Het dragen van een brace is bij een achillespeesblessure meestal niet nodig. De effecten zijn niet aangetoond.
8. Hakverhoging
Hakverhoging is vooral zinvol bij een bursitis retro-calcaneaal. Dit om de druk op deze bursa (die tussen aanhechting van de achillespees en het hielbeen ligt, te verminderen. Toch wordt sowieso vaak overwogen om tijdelijk een hakverhoging (in de schoen) te nemen om de achillespeesblessure te ontlasten, soms heeft het zin, soms ook niet. Proberen kan geen kwaad.
9. Injectie met corticosteroide
Deze injecties zijn controversieel (vooral voor mid-tendinopathieën) omdat ze een achillespees zodanig kunnen verzwakken dat deze ruptureert. Injecties worden daarom zelden nog gedaan. Voor een aanhoudende chronische bursitis zou, onder echo-begeleiding, dit een overweging kunnen zijn, maar ook hier is gevaar op peesschade groot. Daarbij is bekend dat zulke injecties vaak maar kortdurend effect hebben. De pijn komt na een tijdje (<3 mnd) vaak weer terug. Een conservatieve behandeling zal daarna minder aanslaan. Ons advies; nooit doen!!
10. Operatief ingrijpen
Operatief ingrijpen wordt vaak pas overwogen als de klachten lang bestaan en conservatieve interventies geen of onvoldoende effect hebben gehad. Welke handelingen er tijdens de operatie worden gedaan is afhankelijk van de orthopeed en zijn bevindingen tijdens de operatie. Zo wordt er meestal ontstekingsweefsel verwijderd, worden soms de M. plantaris en Achillespees van elkaar gescheiden. Dit door het gezamenlijke fasciale omhulsel door te snijden en het verbindingsweefsel tussen de pezen te doorsnijden. Er zijn ook ingrepen waarbij de Achillespees op divers plaatsen in de lengte wordt ingesneden om zo door wondgenezing en verbindweefseling de pees wat dikker en sterker te maken. Soms wordt ook een geïrriteerde slijmbeurs (bursitis), verkalkingen in de pees of een klein deel van het hielbot verwijderd (Haglundse exostose). Als teveel peesweefsel is aangetast kan de orthopedisch chirurg de achillespees versterken met behulp van een andere pees uit de voet, de M. Flexor hallucis longus.
Soms is een achillespeesverlenging noodzakelijk. Dat gebeurt over het algemeen door een aantal heel kleine steekgaatjes te maken in de Achillespees. Hiermee wordt de Achillespees gemiddeld één centimeter verlengd.
- Andere therapievormen
– rust en immobilisatie
– massage, manipulaties
– acupunctuur , triggerpointbehandelingen
– ultrasound
– laser
– autologe bloedinjecties
– high volume injecties
– EPTE
– growth factors
– stamcel injecties
– sclerosing, stripping, shaving neovasculaire bloeddvaatjes
Voor al deze therapievormen geldt dat er geen duidelijke evidentie is, dat resultaten wisselend zijn. Kortweg de heilige graal zit er niet nog niet bij.
Wat weten we tot nu toe over therapie-effecten bij achillespees-problemen?
| Onderwerp | Overbelastings-tendinosis | Overbelastings-tendinitis (ontsteking-verschijnselen) |
| Prevalentie | komt vaak voor | uitzonderlijk |
| hersteltijd bij vroege ingrijpen | 6-10 weken | aantal dagen tot 2 weken |
| hersteltijd bij een chronische blessure |
3-6 maanden | 4-6 weken |
| kans op volledig herstel tot sport bij chronische symptomen | ongeveer 80% | 99% |
| doel van conservatieve therapie | bevorderen van collageensynthese, weefselaanmaak en kracht | Anti-inflammatoire behandelingen en medicatie (NSAID) (ontstekingsremmers) |
| doel chirugisch ingrijpen | verwijderen abnormaal weefsel | onbekend |
| Prognosis na chirurgisch ingrijpen | 70%-85% | 95% |
| hersteltijd na chirurgisch ingrijpen | 4-6 maanden | 3-4 weken |
Kosten van de behandeling zijn 60,00 Euro per consult. U moet rekenen op ongeveer 4 behandelingen. Van uw zorgverzekeraar krijgt u ongeveer 20,00 euro per consult terug. U krijgt van ons een fysiotherapie rekening die u kan indienen bij uw zorgverzekeraar. U kunt bij ons pinnen of contant betalen.